محمد حسن زورق

آمد ز ­خیمه­گاه برون، سخت بی­قرار مانند قرص ماه ، ولی غرق در غبار می­ریخت سیل اشک، ز رخساره­اش، به خاک می­ریخت، رود خون، ز تن مرکب و سوار «آهسته­تر! شتاب مکن...